'Mensen mogen niet over één kam geschoren worden bij het aanpakken van polarisatie'

Dit is een expertquote van Annemarie van Hinsberg, programmaleider sociale stabiliteit, Movisie.

U kunt dit bericht, of delen hiervan gebruiken op uw kanalen, met vermelding van de naam van de expert en organisatie. Aanleiding: CDA: kabinet moet geld steken in krimpregio's tegen polarisatie | ANP

Het CDA roept het kabinet op om te investeren in het verminderen van ongelijkheid in de samenleving. Tussen stad en platteland en ook binnen de steden. Want deze ongelijkheid vergroot tegenstellingen tussen groepen mensen en kan daardoor polarisatie in de hand werken. Het voorstel om te investeren in de krimpregio’s komt voort uit een analyse van de fractie over de tegenstellingen tussen verschillende groepen en de onvrede van veel mensen op het platteland over de politiek. De vraag is in hoeverre deze investering zal bijdragen aan het verminderen van deze onvrede.

Want ongelijkheid is een veelkoppig monster. En ook onvrede en polarisatie manifesteren zich op veel verschillende manieren. Het zijn niet alleen boeren of milieuactivisten die zich roeren. Het is veel breder dan dat. Er zijn veel meer mensen die zich niet herkennen in het beleid en teleurgesteld of boos zijn.

Een proces dat door social media, filterbubbels en nepnieuws alleen maar wordt gevoed. Daar komt bij dat door corona het wantrouwen richting de overheid alleen maar is gegroeid. De verdergaande digitalisering zorgt ook voor een grotere afstand richting de overheid. Gemeenten worden regelmatig geconfronteerd met het groeiende ongenoegen.

Door onvoldoende zicht te hebben op wat de bron van onvrede is, kan de overheid de plank behoorlijk misslaan. Daarom is het belangrijk om goed te achterhalen wat er speelt. Vaak worden mensen over één kam geschoren, bijvoorbeeld: de boeren, de ‘wappies’, de extremisten of racisten. Dit labelen van mensen geeft een gevoel van niet gehoord of gezien te worden als persoon en zorgt ervoor dat mensen in protest komen.

Wil je ongelijkheid en polarisatie aanpakken, is het dus zaak om je te verdiepen in hoe mensen deze ongelijkheid ervaren. Daarvoor moet je écht luisteren, moet je letterlijk naar de boer toe of de gemeente of de wijk in. Dit vraagt om connectie in ‘vredestijd’. Als er incidenten plaatsvinden ben je feitelijk al te laat. Je moet deze verbindingen juist eerder leggen. Niet alleen wanneer er iets aan de hand is. Op basis van de inzichten die je hierdoor krijgt, kun je bepalen welke (re)acties en investeringen nodig zijn.