‘Had ik maar geweten dat deze vrijwilligers er zijn, dan had ik ze eerder ingeschakeld.’ Dat horen de medewerkers van Humanitas VPTZ (te) vaak. Daarom vertelt coördinator Piet Risselada graag welke hulp er mogelijk is voor mensen in de laatste levensfase en hun naasten.
In de vertrouwde omgeving
Eerst maar eens die afkorting, VPTZ. ‘Dat betekent Vrijwillige Palliatieve Terminale Zorg Thuis’, legt Risselada uit. ‘Daarmee bedoelen we vrijwillige zorg voor mensen in de laatste levensfase, praktische en emotionele steun voor ernstig zieken en hun naasten.
‘Als mensen weten dat ze niet meer beter worden en gaan overlijden, willen de meeste graag thuis blijven in hun vertrouwde omgeving. Het verzorgen van iemand in de laatste levensfase kan erg mooi zijn, maar is ook erg zwaar. Er is vaak hulp van de thuiszorg en familie. Onze vrijwilligers bieden aanvullende hulp. Ze komen vaak één of enkele dagdelen in de week bij de mensen thuis en bieden hulp in de vorm van persoonlijke aandacht en ondersteuning. Voor de zieke en voor de mantelzorger, die kan dan even ontspannen of bijslapen.
‘Onze vrijwilligers nemen niet het werk van de professionele zorg over’, benadrukt Risselada. ‘Ze houden de zieke gezelschap, reiken eten of drinken aan, geven aandacht en gezelligheid en bieden een luisterend oor.’
Mooie herinneringen gemaakt
Vooral dat laatste, een luisterend oor en aandacht, is zo belangrijk , weet Risselada. Voorbeelden uit de praktijk heeft ze genoeg. Zoals van het oudere echtpaar dat een aantal maanden steun van een vrijwilliger van VPTZ kreeg. Hij was ziek, ging snel achteruit, zij wilde hem niet meer alleen laten. Er kwam een vrijwilligster om hem gezelschap te houden zodat zij haar wekelijkse boodschappen kon doen. Risselada: ‘De kennismaking vond ik heel prettig, vertelde mevrouw. Er was meteen humor. Omdat het praten meneer vermoeide, ging de vrijwilligster hem voorlezen, uit een boekje met korte verhalen over de alledaagse belevenissen van een wat ouder Groninger echtpaar. En wel in het Grunnegs ! Heel grappig dat een vrijwilliger haar best doet om Grunnegs te praten. Ze hebben er veel lol om gehad. De verhaaltjes riepen veel herinneringen bij hen op en dit was aanleiding tot leuke én serieuze gesprekjes met de vrijwilligster. ‘Meneer is inmiddels overleden. “Wat ontzettend fijn dat ik ondersteuning kreeg van de vrijwilligster van Humanitas. Zo hebben we ook de laatste paar maanden nog mooie herinneringen gemaakt die ik bij mij draag”, zei mevrouw.’
Een lichtpuntje in zware tijden
Risselada vertelt nog een verhaal; dat van de oudere man, zelf ongeneeslijk ziek, die ook de zorg heeft voor zijn vrouw met dementie. Hij vindt het zo fijn dat de kinderen een vrijwilliger hebben ingeschakeld. ‘Mijn vrouw is helemaal blij als de vrijwilliger er is, waardoor er ook een last van mijn schouders af valt’, vertelde hij. En ook: We zien de vrijwilliger als gespreksmaatje, bij wie we ons verhaal kwijt kunnen, daar willen we niet altijd de kinderen mee belasten. Omdat we haar nu al zes maanden kennen en een goede relatie opgebouwd hebben durven en kunnen we ons ook kwetsbaar opstellen. Het is soms serieus, maar vooral ook heel gezellig als ze er is. We zijn erg blij met haar, echt een lichtpuntje in een zware tijd.’
‘Iedereen kan hulp van een vrijwilliger VPTZ vragen’, besluit Risselada. Alles gaat in overleg; we kijken naar de wensen van de zieke, van de mantelzorger en naar de mogelijkheden van de vrijwilliger. Onze vrijwilligers staan klaar, ze zijn goed getraind en heel erg gemotiveerd.’
VPTZ van Humanitas is mogelijk in Stad Groningen/Haren, Westerkwartier, Het Hogeland en Midden-Groningen. Als de zorg thuis niet meer gaat, kan zorg in het Gasthuis/ Hospice overwogen worden. Voor meer informatie kunt u bellen met het Meld en Informatiepunt van Humanitas: 050-312 60 00.
Dit is een origineel bericht van Humanitas
Ga naar alle berichten van deze organisatie.
25 DEC 2024
24 DEC 2024