Onderzoekers hebben een nieuwe behandeling ontdekt die snelle resistentie in bacteriën weet te vermijden
Een nieuw type behandeling is ontdekt die bacteriële resistentiemechanismen vermijdt en actief is tegen de meest problematische bacteriën, volgens een studie dat onlangs is gepubliceerd in Nature Communications. In de studie beschrijft een internationaal onderzoeksconsortium uit Europa & Noord Amerika hoe de behandeling ‘resistente bacteriën “onschadelijk” maakt, door specifiek de wapens van bacteriën aan te pakken', legt Christopher Jonkergouw uit, een Nederlandse promovendus die de studie de studie leidde samen met Professor Markus Linder aan de Aalto Universiteit in Finland.
Antimicrobiële resistentie
Het probleem van antimicrobiële resistentie is dat dit de bruikbaarheid van onze huidige antibiotica enorm onder druk zet; was de gemiddelde tijd tot resistentie van een antibiotica ontwikkeld tussen 1930 en 1950 ongeveer 13 jaar, voor nieuwe antibiotica is dat teruggelopen tot 1-2 jaar. Bovendien, is “de wetenschap voor nieuwe behandelingen ook een stuk lastiger geworden”, bevestigt Douglas Häggström, van INCATE, de INCubator for Antibacterial Therapies in Europe, een programma wat helpt bij het ontwikkelen van nieuwe behandelingen tegen resistente bacteriën. “We hebben altijd kunnen rekenen op natuurlijke producten als nieuwe antibiotica, maar we hebben het meeste wat er te vinden is al gevonden, het laaghangend fruit is geplukt”. De gevolgen van bacteriële resistentie lijden momenteel alleen in de Verenigde Staten al tot meer dan €50 miljard in extra kosten.
Waar deze nieuwe behandeling verschilt van traditionele antibiotica, is dat het niet de bacteriën zelf bestrijdt, maar zich specifiek richt op de bacteriële virulentie. Virulentie omvat alle eigenschappen die bacteriën gebruiken bij het vestigen en verspreiden van een infectie; het bevat zowel defensieve virulentiefactoren (zoals bacteriële biofilms, waarin bacteriën beschermd blijven tegen antibiotica en de eigen immuun afweer), als offensieve virulentiefactoren (zoals de productie van toxinen, gifstoffen, die gebruikt worden om cel-en-weefselschade aan te richten).
Bekijk de video achter het bericht
De behandeling blijkt effectief, ook tegen de meest problematische “superbug” bacteriën die resistent zijn tegen bijna alle gangbare antibiotica. Daarnaast resulteert een langdurige behandeling niet in de opbouw van snelle resistentie in de bacteriën. Alhoewel de behandeling een lange weg te gaan heeft voordat het op de markt komt zijn de eerste resultaten hoopvol. “Resistentie heeft voor een enorme strop gezorgd waartegen de meeste antibiotica niet bewapend zijn. Het ontwapenen van de bacteriën zelf biedt misschien de uitkomst”, aldus Professor Markus Linder.
Dit is een origineel bericht van Arivin Therapeutics