‘Zak er maar in’, beschrijft mijn diepste gevoelens nog altijd uitstekend, een half jaar nadat ik de IS families bezocht in Al Hol kamp in Syrië.
Dat schrijft Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling, vandaag in de Nieuwe Revu, als reactie op de open brief van Leon Verdonschot. 'Laat mij u verzekeren, ik heb nog altijd geen enkel gevoel van ook maar enige sympathie of begrip voor de vrouwen van de Islamitische Staat. En al helemaal niet voor de vrouwen die uit Europa naar hun zogenaamde kalifaat afreisden, waaronder vele Nederlanders', schrijft Ceelen in haar reactie.
Ceelen: 'Ik hoop echter dat de rechter die zich aanstaande vrijdag 1 november buigt over de eis van deze vrouwen teruggehaald te worden naar Nederland op straffe van een dwangsom, zijn uitspraak zal baseren op de wet, en niet op zijn onderbuikgevoel. Oog om oog tand om tand voelt goed, voor de korte termijn, maar kwaad laat zich niet met kwaad vergelden.'
'We kunnen wensen dat de Nederlandse IS-strijders en hun families door hen in Syrië te laten en te negeren, in rook opgaan. Ik kan u garanderen dat dat niet gaat gebeuren. Ik hoop dat we ook met het oog op de onvoorstelbare wreedheden waarvoor zij mede verantwoordelijk gehouden worden, vast zullen blijven houden aan onze morele standaarden. Dat maakt ons anders, ik durf gerust te zeggen beter, dan zij, en dat moeten we koesteren', schrijft Ceelen vandaag in de Nieuwe Revu.
De rechtbank in Den Haag hoort aanstaande vrijdag 1 november om 1400 uur in kort geding de eis namens 23 Nederlandse vrouwen en hun kinderen in Noord-Syrië, terugkeer te faciliteren, zelf, of door gebruik te maken van het aanbod van de VS.
Dit is een origineel bericht van Stichting Vluchteling
Ga naar alle berichten van deze organisatie.