'Verzekeraars gaan te snel uit van fraude'

Dit is een expertquote van Eric Marcel Horssius, Krantz & Polak Resolve, in het kader van ANP Expert Support. U kunt dit bericht, of delen hiervan gebruiken op uw kanalen. Aanleiding: Verzekeraars betrappen meer ondernemers op fraude | NOS

Het zal geen toeval zijn dat verzekeraars, een week na een vernietigend oordeel van de Tuchtraad over hoe verzekeraars fraudeonderzoek inkleden, komen met het persbericht dat zij meer verzekering-fraudeurs hebben betrapt.

Vorige week berispte de Tuchtraad Financiële Dienstverlening Achmea Schadeverzekeringen voor een foutenregen bij een onderzoek naar een reeks ‘frauduleuze’ aanrijdingen. Volgens de tuchtraad had Achmea onzorgvuldig gehandeld door een klant die vijf keer in korte tijd met een autoschade te maken had te bestempelen als fraudeur.

Schadebehandelaar

Het is maar zeer de vraag of verzekeraars fraudeurs “betrappen”. In mijn praktijk zie ik regelmatig dat verzekeraars stellen dat er gefraudeerd wordt. Meestal is zo’n beschuldiging afkomstig van een bescheiden opgeleide schadebehandelaar. Zonder al te veel eigen kennis van het schadegeval, gesouffleerd door tijd tekortkomende experts.

De beschuldiging wordt te pas en te onpas geuit in het kader van een schadebehandeling die, -volgens de intuïtie van de schadebehandelaar- de verzekeraar te veel geld gaat kosten. Zonder met de ogen te knipperen of over voldoende bewijs te beschikken wordt dan geroepen ”Wij vinden het allemaal maar een raar verhaal van u, u moet maar bewijzen dat u geen fraudeur bent”.

Aanklager, rechter en beul

Opvallend daarbij is dat de verzekeraar aanklager, rechter en beul is. Aangifte bij de politie wordt er zelden gedaan (terwijl de verzekeraar wel die plicht heeft) en verificatie door onafhankelijke derden blijft dus uit. Gedupeerden zien zich veelal geplaatst voor extra-kosten bovenop de geleden schade, om zich met experts en advocaten te verweren. In de afweging die een verzekerde maakt van de kosten besluiten ze niet zelden om de schadeaangifte maar te laten voor wat die is.

Als na maanden stilte de verzekeraar de het schadedossier dan afsluit zijn ze -valselijk- ook nog eens in de overtuiging dat de gestelde fraude “is bewezen en weer een fraudeur is betrapt”. Een zilveren lijn rond de donkere wolk is dat de Ombudsman Schadeverzekeringen in de regel dergelijke valse en oneerlijke beschuldigingen kan oplossen.

Het is niet fraai hoe de verzekeraars (die het bovenstaande in cijfers verpakken met het etiket van het Centrum Bestrijding Verzekeringscriminaliteit) boterzachte resultaten verpakken als statistiek. Nog minder fraai is dat verzekeraars dit overgieten met het sausje dat zij op deze wijze premiestijgingen weten te voorkomen. Niet uitgekeerde schade wordt immers als bijzondere winst geboekt, premiestijgingen worden opgelegd omdat het te koud (of te warm) is; of te druk (of te stil) is op de weg. Verzekeraars worden niet moe van het vinden van redenen om premiestijgingen op te leggen.