PrideAmsterdam Ambassadeurs 2020

21-jarige Robin Ramos uit Utrecht derde ‘Youth Pride Ambassadeur’

Pride-ambassadeurs strijden voor zichtbaarheid, gelijkheid en rechtvaardigheid

Robin Ramos, Axe Leito, Sherry Jae Ebere, Pete Wu, Tieneke Sumter en Boris Dittrich. Dat zijn de zes nieuwe ambassadeurs van Pride Amsterdam 2020. Bijzondere personen die zich stuk voor stuk inzetten voor de LHBTI-community. De zes ambassadeurs werden vanmiddag tijdens de jaarlijkse kick-off party van Pride Amsterdam officieel bekend gemaakt. De feestelijke bijeenkomst werd gehouden in the Student Hotel Amsterdam City. 

Pride Amsterdam heeft sinds enkele jaren meerdere ambassadeurs. Het zijn uiteenlopende ambassadeurs, die de veelzijdigheid en kleurigheid van de LHBTI-community weergeven. Het thema van dit jaar is ‘TAKE PRIDE in us’. “Helaas is het nog steeds niet gewoon om anders te zijn. Een samenleving waarin je sekse/ gender/ oriëntatie er niet toe doet en simpelweg een gegeven is”, zegt directeur Lucien Spee van Pride Amsterdam. “Als community moeten we trots zijn op eenieder van ons en het opnemen voor de meest kwetsbare onder ons. Daarnaast willen we dat de community in zijn geheel kan rekenen op de trots van de rest van Nederland.” Pride Amsterdam vindt dit jaar plaats van zaterdag 25 juli tot en met zondag 2 augustus 2020. 

Youth Pride Ambassadeur

De 21-jarige Robin Ramos uit Utrecht wordt de derde officiële ‘Youth Pride Ambassadeur’. In de zoektocht naar de nieuwe Youth Pride Ambassadeur hebben allerlei jongeren zich op eigen wijze zichzelf gepromoot en zichtbaar gemaakt voor deze titel. Youth Pride is de jongerenbeweging van Pride Amsterdam. Ramos is artiest, activist en black & queer. “Als gemeenschap is het belangrijk dat we naar elkaar omkijken om te kunnen zien of één van ons pijn lijdt. Ik merk dat er veel pijn is bij groepen waar niet genoeg naar omgekeken wordt. Denk aan transpersonen, femmes en niet-witte mensen binnen onze gemeenschap. Racisme en haat zijn onder andere problemen die ons als gemeenschap uit elkaar drijven.” 

Axe Leito: Mr. Leather Netherlands 2019. In zijn titeljaar heeft hij de leer-community in Nederland en Curaçao zichtbaarder gemaakt. Momenteel zet hij de Ms. Rubber Netherlands verkiezing op. “Ik vind het belangrijk dat we in onze scene vrouwen niet uitsluiten, ze delen tenslotte dezelfde passie als wij mannen, en hebben aan ideeën ontzettend veel te bieden. Ik wil ambassadeur van Pride Amsterdam zijn omdat ik als donkere leerman door veel mensen - met een niet-Nederlandse achtergrond - vaak nog gezien wordt als een soort ‘freak’. Met mijn ambassadeurschap wil ik graag dit taboe - dat een fetish hebben raar is - doorbreken en anderen in eenzelfde situatie kunnen inspireren hier ook voor uit te komen.”

Sherry Jae Ebere: Is vrijwilliger bij Trans United Nederland, vrijwilliger bij Trans Amsterdam en host bij de Pride Photo Award. Wil er zijn voor de multiculturele-transgender gemeenschap en voor iedere LHBTIQ persoon met of zonder beperking. “Ik ben trots op wie we zijn. Als onze trots door iedereen gerespecteerd en uiteindelijk geaccepteerd wordt, dan is dat een bevestiging dat we gelijkwaardig zijn. Ik hoop als ambassadeur een nog groter publiek te bereiken om te kunnen laten zien wie wij zijn en dat we er zijn.” 

Pete Wu: Heeft een boek geschreven genaamd ‘De bananengeneratie’, waarin hij zijn eigen persoonlijke verhaal als Chinees-Nederlandse homoseksuele man doorspekt met de ervaringen van andere Chinese Nederlanders van zijn generatie. Met het boek wil hij het idee dat, bijvoorbeeld, twee mannen seks met elkaar hebben, normaliseren in de mainstreammedia – en dan met name dat ook bijvoorbeeld een Chinees-Nederlandse man seks kan hebben met mannen. "Met mijn ambassadeurschap wil ik de zichtbaarheid, inclusiviteit en betere representatie van Oost-Aziatische Nederlanders van mijn generatie, de generatie die hier is geboren en tussen twee werelden is opgegroeid – verbeteren. Het is een groep die vaak wordt vergeten in zowel de media, de politiek, het onderwijs, de grote sporten als het straatbeeld. Diversiteit alleen is niet genoeg: we willen niet alleen uitgenodigd worden op het feest, we willen op dat feest ook mogen dansen en mee de muziek bepalen.” 

Tieneke Sumter: Is al 40 jaar activist voor vrouwen en mensenrechten. Begonnen bij de eerste Surinaamse Homo Organisatie de SUHO, Sister Outsider. Erg actief geweest in de Surinaamse LHBT Gemeenschap in Suriname en de Caribbean. Sinds 2017 is zij voorzitter van de Surinaamse LHBTQ-organisatie Survibes en sinds 2018 bestuurslid van de Planet Romeo Foundation. Met mijn ambassadeurschap wil ik nog meer zichtbaarheid van biculturele, migranten en vluchtelingen LHBTQ+ bereiken en meer gelijkwaardigheid realiseren. Op papier is veel goed geregeld, alleen nu ook nog (meer) in de praktijk. Ik ben altijd open geweest over wie ik ben en waar ik voor sta. Een lesbische vrouw van kleur, die streeft naar meer gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid. En als ik hiermee een voorbeeld kan zijn voor iemand die nog worstelt met wie zij is dan doe ik dat met alle liefde. Je mag er zijn, wij zijn er!” 

Boris Dittrich: Nederlands mensenrechtenactivist, schrijver en politicus. Lid van de Eerste Kamer voor D66. Hij werkte vanaf 2007 als Directeur pleitbezorging (Advocacy Director) Seksuele Minderheden voor de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch. Hij was verantwoordelijk voor de pleitbezorging van het LHBT-programma en reisde de wereld over om discriminatie op grond van seksuele oriëntatie of gender identiteit tegen te gaan. Dittrich stond aan de basis voor de invoering van het burgerlijk huwelijk voor paren van hetzelfde geslacht. In de Senaat heeft hij in zijn portefeuille o.a. wetgeving en beleid ten aanzien van discriminatie van regenboogfamilies. Kreeg voor al zijn werkzaamheden de Jos Brink Staatsprijs en de Bob Angelopenning. Hij houdt niet van een versmallende identiteitspolitiek. “Ik wil een rolmodel zijn voor alle mensen die twijfels hebben of ze het waard zijn om zichzelf te zijn omdat de meerderheid van de samenleving ze op achterstand zet. Ik wil bondgenoten zoeken buiten de LHBTIQ+ kring om onze zaak te bepleiten en gelijke rechten en gelijke kansen te bereiken. Daarnaast wil ik vanuit onze positie als minderheid inhoudelijke solidariteit tonen met groepen die door de samenleving onterecht op achterstand worden gezet. Denk aan vrouwen die niet tot topfuncties doordringen, minder loon betaald krijgen voor het zelfde werk of mensen die vanwege hun migratie-achtergrond minder kans krijgen volwaardig aan de samenleving deel te nemen.”