Gevluchte kinderen missen tot vier jaar onderwijs, in sommige landen mist een generatie

Bijna de helft van alle vluchtelingenkinderen gaat niet naar school en als ze weer wel gaan, hebben ze drie tot vier jaar gemist. Ook is er een reëel gevaar dat een generatie van gevluchte kinderen nooit meer naar school gaat:  74% van alle vluchtelingen ter wereld woont in lage- en middeninkomenslanden. Het zijn precies die landen die veel geld betalen om rente op de buitenlandse schulden af te lossen. Alleen al in 2020  was dat 23 miljard dollar en daarmee zou je volgens Save the Children kinderen vijf jaar naar school kunnen laten gaan.

Sebastiaan (16) vluchtte uit Venezuela naar Colombia en gaat al vier jaar niet meer naar school. Credit: Save the Children  

Dat is te lezen in het rapport The Price of Hope  dat op Wereldvluchtelingendag werd gepubliceerd. Al in 2018 werd het Global Compact on Refugees aangenomen, een internationale overeenkomst om de behoeften van vluchtelingen te verbeteren. Het Compact bevat de baanbrekende toezegging door de internationale gemeenschap en landen die vluchtelingen opvangen, om alle kinderen binnen enkele maanden na hun ontheemding weer onderwijs te bieden. Op het eerste Wereldvluchtelingenforum in 2019 werden aanzienlijke middelen en financiering toegezegd, maar toen veranderde de wereld. Door corona sloten wereldwijd de scholen en werd de hoop op een betere toekomst die vluchtelingen was beloofd, in de ijskast gezet.  

Langdurige conflicten en klimaatverandering dreigen de vooruitgang nog verder terug te dringen. Van Syrische vluchtelingen in Libanon, Venezolaanse vluchtelingen in Colombia, tot ontheemde vluchtelingen uit Oekraïne en de miljoenen die ontheemd zijn door de aanhoudende honger in Oost-Afrika, vluchtelingenkinderen over de hele wereld wachten nog steeds op regeringen om hun beloften over hun toekomst veilig te stellen.  

Toekomst opbouwen 

Onderwijs is een essentieel onderdeel van elke kindgerichte noodhulp. Het kan levensreddend zijn, omdat het een veilige ruimte biedt waar kinderen worden beschermd, ondersteund door verantwoordelijke volwassenen en waar ze toegang hebben tot water, sanitaire voorzieningen en hygiëne, en gezondheids- en voedingsprogramma's. Daarnaast biedt een onderwijsomgeving een plek om met leeftijdsgenoten te spelen, te gedijen en een eigen toekomst op te bouwen. Onderwijs wordt echter te vaak verwaarloosd als een bijzaak in plaats van een recht voor elk kind. 

Veel van de armste landen herbergen de grootste aantallen vluchtelingen en hun economische vooruitzichten zijn somber. De noodzaak om de landen die vluchtelingen opvangen te steunen is van fundamenteel belang om de onderwijscrisis onder vluchtelingen aan te pakken.  

Save the Children roept donoren en multilaterale instellingen op om de financiering te mobiliseren die nodig is voor de jaarlijkse kosten van 4,85 miljard dollar voor onderwijs aan vluchtelingen. De middelen moeten eerlijk verdeeld worden met een focus op de armste landen en de onderwijsbehoeften van de meest gemarginaliseerde kinderen en jongeren. In het rapport ‘The Price of Hope’ worden aanbevelingen gedaan aan de internationale gemeenschap over hoe enkele van de armste landen waar vluchtelingen verblijven onderwijs kunnen bieden. Vluchtelingen hebben hun huis al verloren en hun onderwijs en hun hoop op een betere toekomst. De financiering die nodig is voor onderwijs zal een generatie vluchtelingenkinderen de kansen geven die onderwijs met zich meebrengt en vooral de kans om hun leven opnieuw op te bouwen.