'Meer ruimte voor natuur bij intensief landbouwsysteem'

Dit is een expertquote van Christy van Beek, Bayer, in het kader van ANP Expert Support. U kunt dit bericht, of delen hiervan gebruiken op uw kanalen. Aanleiding: Onze landbouwsector bewijst zowel de wereld als Moeder Aarde een dienst - EW

In maart berichtte het Europese bureau voor de statistiek dat grond nergens in Europa zo duur is als in Nederland: bijna 70.000 euro per hectare. Het Europese gemiddelde ligt iets onder de 20.000 euro per hectare. Er zijn verschillende factoren die de grondprijs beïnvloeden, zoals grondkwaliteit en speculatie, maar de belangrijkste factor is de vraag naar land.

Nederland heeft de één na hoogste bevolkingsdichtheid van Europa (de hoogste is Malta). En al die mensen willen wonen, recreëren, werken, reizen, parkeren, etc. Daarnaast willen we ook natuurgebieden en hebben we een wereldwijd vermaarde landbouw. Het gevolg is een continue strijd omstrijdom de beperkte ruimte.

Al met al geeft dat een behoorlijke ruimtelijke puzzel waar dan ook volop over gediscussieerd wordt.

Land uitsparen of delen

Land uitsparen of delen? Deze vraag vormt de kern van het debat wat bekend is geworden als ‘land sparing versus land sharing’ discussie. Het is een tweestrijd tussen voorstanders van intensieve landbouw aan de ene kant en voorstanders van extensieve landbouw aan de andere kant. De voorstanders van ‘land sparing’ pleiten voor hoge opbrengsten per hectare, zodat er zo weinig mogelijk land gebruikt wordt om voedsel te verbouwen. Daardoor komt er meer ruimte vrij voor natuur: er wordt zo land ‘uitgespaard’ voor natuur.

De voorstanders van ‘land sharing’ gaan ervanuit dat natuur en landbouw kunnen worden verweven door landbouw te extensiveren. Hierdoor is, bij behoud van productie, wel meer land nodig. En dat land is in Nederland, maar ook daarbuiten, dus schaars en zal bijna altijd ten koste gaan van natuur. Buiten Nederland wordt dat vaak nog altijd gezien als beschikbaar land.

Dit jaar heeft Bayer de ‘landsharing – landsparing’ discussie letterlijk in beeld gebracht. We hebben op drie even grote stukken land proefvelden aangelegd waarbij ieder veld de hoeveelheid tarwe produceert die nodig is om 100 broden te bakken:

1) Moderne tarwevariëteit zonder kunstmest en gewasbescherming;

2) Oude tarwevariëteit met kunstmest en gewasbescherming;

3) Moderne tarwevariëteit met kunstmest en gewasbescherming.

De oppervlakte die niet in beslag werd genomen door de behandeling hebben we ingezaaid met bloemenmengsels. De hoeveelheid ruimte voor bloemen was dus duidelijk groter bij een intensief (‘land sparing’) systeem. Het bewijst maar weer dat duurzaamheid complex kan zijn en op meerdere manieren bekeken kan worden.

Christy van Beek, Duurzaamheidsmanager, Bayer