Cerveau Mijland, over gastvrijheid in onderwijsland

Cerveau Mijland. Klinkt inderdaad als, heeft ook de nodige raakvlakken, maar over een het wel en wee in een Frans kasteel gaat dit 24e boek van onderwijscabaretier, trainer en coach Ivo Mijland niet. In Cerveau Mijland wordt de lezer een inkijkje gegund in het brein (het Franse woord voor hersenen is cerveau) van de auteur. Waar Martien Meiland van de tv-hitserie Chateau Meiland vrolijk en gastvrij is, heeft ook deze Mijland gastvrijheid en plezier hoog in het vaandel staan. Zijn brein denkt niet in problemen, maar onderzoekt mogelijkheden. Zijn brein slaat de handen ineen, ook als de ander nog geen hand wil uitsteken. Zijn brein zoekt verbinding, ook en vooral als het brein van de ander uit verbinding gaat.

Wie Mijland wel eens ontmoet heeft, weet dat hetgeen Mijland in en over zijn nieuwste boek vertelt waar is. “In mijn brein is het altijd druk. En gezellig. In mijn hoofd woont onderwijs, waar, net als in het onderwijs, veel mooie dingen gebeuren. Elke dag. Ik zie hoe leraren, conciërges, directeuren, onderwijsassistenten gastvrij reageren op leerlingen en hun ouders, maar ook als dat niet gebeurt”, zegt hij.

Mijland opent zijn boek met een uiteenzetting over hoe in het onderwijs nog meer plezier valt te beleven aan ontmoetingen; met leerlingen, met collega’s, met ouders. “Het eerste hoofdstuk is de verkorte versie van mijn vorige boek, Makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker. Het is de basisattitude om verder te kunnen in dit nieuwe boek. Na het verschijnen van Makkelijker kreeg ik ook enkele terughoudende reacties. ‘Het is toch lang niet altijd leuk hoe leerlingen, collega’s en ouders doen?’ Ik vond dat een terechte opmerking, want inderdaad, niet iedereen doet altijd even leuk, en soms heb je zelfs te maken met ernstige problematiek. Mijn reactie was een begripvolle, maar ik had ook een wedervraag: zouden deze professionals in dergelijke situaties zelf wel leuk blijven? Misschien wel, maar zeker niet altijd, want gastvrij reageren op onaangename situaties is niet makkelijk.”

Het boek bestaat uit 25 blogs – Mijland noemt ze ‘kamers’ - met veelvoorkomende en herkenbare onderwijsproblemen. Vervelende ouders, brutale leerlingen, lastige pubers, ontspoorde jongeren, afstromende havisten.

Mijland: “In mijn hoofd ging ik op zoek naar een gastvrij antwoord op die problemen. Die problemen vond ik op school, in trainingen, in de krant en op tv. Vervolgens stelde ik mezelf de vraag: hoe kun je als ‘kasteelheer’ gastvrij blijven als er problemen op je pad komen? In alle kwetsbaarheid laat ik zien hoe ingewikkeld dat kan zijn, maar ook hoe mooi het is als het lukt je te verbinden met lastige klanten. In Cerveau Mijland toon ik hoe je bij elk probleem een nieuwe kans kunt creëren.”

Volgens Mijland is het boek is een handleiding voor iedereen in het onderwijs die zich tot doel heeft gesteld om ervoor te zorgen dat ‘gasten’ zich hem of haar zullen herinneren om wat hij of zij voor zijn gasten wist te creëren. “Ik herinner me de leraren die verbinding met mij maakten het beste. Dat zal voor een leerling anno nu niet anders zijn.”