'Werknemer heeft recht op staken, forens kost het mogelijk een vakantiedag'

Medewerkers van NS en regionale vervoersdiensten leggen op 11 september het werk neer, waarbij ze meer uitgebreide plannen van de overheid eisen met betrekking tot zware beroepen. Staken is een wettelijk recht en deelname aan een staking mag officieel geen invloed hebben op iemands carrière. Voor de forenzen is het gevolg dat het ze mogelijk een vakantiedag kost.

Recht om te staken

Werkgevers mogen geen arbeidsrechtelijke consequenties aan staken verbinden, zoals het geven van waarschuwingen of het ontslaan van deelnemers. Als dergelijke acties toch plaatsvinden zal een rechter hier korte metten mee maken. Wel kan in een kort geding worden gevraagd om een staking te verbieden, als de openbare orde en veiligheid in gevaar komen. Een voorbeeld hiervan is toen handhavers (boa’s) van plan waren te staken op Koningsdag in 2019.

Doorbetaling niet verplicht

Werkgevers zijn niet verplicht om loon te betalen voor de uren die niet gewerkt worden vanwege een staking. Vakbonden vergoeden echter vaak hun leden voor het gemiste loon tijdens stakingen.

Flexibele werknemers terughoudender

Zowel werknemers met een vast contract als met een flexibel contract hebben officieel hetzelfde recht om te staken. Het is echter begrijpelijk dat werknemers met een flexibel contract terughoudender zijn om aan een staking deel te nemen, uit angst dat hun contract niet wordt verlengd, ook al mag deelname aan een staking uiteraard niet de reden zijn voor niet-verlenging.

Forens moet mogelijk vakantiedag opnemen

De staking op 11 september zal naar verwachting overlast veroorzaken voor forenzen, zoals het niet kunnen bereiken van het werk. (Op tijd) op het werk komen blijft de verantwoordelijkheid van de werknemer. Als thuiswerken geen optie is en er geen manier is om op het werk te komen, moet de werknemer de situatie bespreken met de werkgever om een oplossing te vinden. Zoals bijvoorbeeld een vakantiedag opnemen of de gemiste uren op een ander moment inhalen.

Credits: Jeroen Dietz.