Vanaf 2 september t/m 6 november 2022 toert de bejubelde voorstelling De eeuw van mijn moeder van regisseur, schrijver en artistiek leider Eric de Vroedt door Nederland. Een sterrencast van maar liefst dertien acteurs, waaronder Esther Scheldwacht, Romana Vrede, Mark Rietman en Bram Coopmans, brengt de tekst van De Vroedt tot leven op het toneel.
8 STEDEN
Eric de Vroedt schreef de voorstelling als ode aan zijn Indische moeder. Het stuk is een persoonlijke en tegelijkertijd universele voorstelling over migratie, emancipatie, familierelaties, liefde en het leven. In 2021 ging het stuk voorzichtig in premiere, maar wegens corona moest de tour worden uitgesteld. Dit najaar reist de voorstelling langs acht steden: Den Haag, Utrecht, Amsterdam, Breda, Rotterdam, Heerlen, Haarlem en Groningen.
STERRENREGEN
NRC ★★★★ "Het maakt De eeuw van mijn moeder tot een opvallend persoonlijke toevoeging aan het oeuvre van De Vroedt."
DE VOLKSKRANT ★★★★ "Die complexe familieband en Indische familiegeschiedenis leveren hyperpersoonlijk, intiem en gelaagd drama op."
SCENES ★★★★ “Het is een ijzersterke scène met vlammende teksten en ingeleefd spel.”
TELEGRAAF ★★★★ "Het levert in ieder geval een eerlijke, ge(s)laagde voorstelling op, als een waardig monument voor Patricia, zijn moeder."
THEATERKRANT - "Dat is de kracht van dit postkoloniale toneeldrama, dat dwingt tot nadenken, positie kiezen. Hoe moeilijk ook."
SYNOPSIS: EEN INTIEM FAMILIEVERHAAL OVER MIGRATIE
In 1948 komt de achtjarige Winnie (gespeeld door Esther Scheldwacht) aan in Nederland, terwijl in Nederlands-Indië de onafhankelijkheidsoorlog woedt. In haar nieuwe thuisland kiest ze radicaal voor ‘niet-Indisch’ zijn, wat voor haar betekent: vrij zijn, zelf de regie in handen hebben. Ze trouwt de Hollandse ondernemer Lex (Hein van der Heijden), wordt verliefd op de Surinaamse Gudrun (Romana Vrede) en steeds weer strijdt ze voor haar autonomie. Als Winnie op tachtigjarige leeftijd ongeneeslijk ziek blijkt, reconstrueert haar zoon Ramses (Bram Coopmans) haar leven in een provocatieve expositie in het Haagse Kunstmuseum. Hij toont welke sporen het koloniale verleden heeft nagelaten in het leven van Winnie én haar kinderen. In een Haagse toko treffen moeder en zoon elkaar voor een gesprek dat ze nooit eerder durfden voeren.
“Tijdens mijn moeders leven hadden we de gebruikelijke moeder-zoon strubbelingen, maar na haar dood kreeg ik de kans me te verdiepen in de vrouw die ze was voordat ze moeder werd. Ik vond honderden brieven die ze had geschreven en ontdekte een jonge vrouw vol dromen en ambities.” - Eric de Vroedt
DEKOLONISATIE VAN VOORMALIG NEDERLANDS-INDIë
Afgelopen jaar kwam het NIOD met de onderzoeksresultaten van hun onderzoek naar de dekolonisatie in Indonesië. Het rapport was niet mals: Nederland heeft in de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog structureel extreem geweld gebruikt. In De eeuw van mijn moeder word je via het verhaal van één vrouw – Winnie, de moeder van regisseur Eric de Vroedt - en haar familie meegenomen in deze grote historische omwentelingen na de Tweede Wereldoorlog.
''Het is ook een onderzoek hoe het koloniale systeem, in dit geval Nederlands-Indië, sporen achterlaat in een mensenleven. En in een familie. En misschien in nieuwe generaties van die familie. In hoeverre neem je die sporen mee, kan je ze achterlaten en hebben ze invloed op je? '' – Eric de Vroedt
INDENTITEIT
De Vroedt's moeder kwam op jonge leeftijd vanuit Indonesië naar Nederland. Ze was één van de vele Indo’s, veelal kinderen met een Nederlandse vader en een Indonesische moeder, die deze reis maakten: zo’n zeventig jaar geleden verlieten ruim 330.000 Indische mensen hun geboorteland en probeerden in Nederland een nieuw bestaan op te bouwen. Zich aan te passen, niet om te kijken, ongastvrijheid te negeren. Over het verleden werd weinig tot niet gesproken. De Indische identiteit werd op afstand gehouden. Dit was ook het geval bij de moeder van Eric de Vroedt.
''Mijn moeder zei aan het einde van haar leven tegen haar dokters: ‘Ik wil niet dat u mij behandelt als een of ander meegaand Indisch vrouwtje’. Dat was voor mij een soort eyeopener. Heel haar leven lang heeft ze niet bezig willen zijn met Indisch zijn, maar aan het einde, als het op leven of dood aankomt, was ze bang dat ze behandeld wordt als een tweede- of derderangsburger. Voor mij was dat een teken dat het Indisch zijn toch zoveel invloed had op haar en hoe zij was. '' – Eric de Vroedt
PRAKTISCHE INFORMATIE
Vanaf september te zien in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag.
Van 7 t/m 9 september in Stadsschouwburg Utrecht.
Van 22 t/m 25 september bij Internationaal Theater Amsterdam.
Van 6 t/m 9 oktober in Chassé Theater, Breda.
Van 14 t/m 16 oktober in Theater Rotterdam.
Van 21 t/m 23 oktober in Parkstad Limburg Theaters, Heerlen.
Van 28 t/m 30 oktober in Stadsschouwburg Haarlem.
Van 3 t/m 6 november in SPOT, Groningen.
Meer informatie: www.hnt.nl/deeeuwvan
CREDITS
Tekst & regie: Eric de Vroedt | Spel: Denise Aznam, Emma Buysse, Bram Coopmans, Yela de Koning, Hein van der Heijden, Betty Schuurman, Roben Mitchell, Johannes Wirix-Speetjens, Mark Rietman, Esther Scheldwacht, Joris Smit, Jatou Sumbunu en Romana Vrede | Dramaturgie: Willemijn Barelds | Decorontwerp: Maze de Boer | Licht en video ontwerp: Bernie van Velzen | Kostuumontwerp: Lotte Goos | Muziek: Remco de Jong & Florentijn Boddendijk | Regieassistentie: Chyramain van Kempen | Choreograaf: Art Srisayam | Campagnebeeld: Gordon Meuleman | Scenefoto's: Sanne Peper
PODCAST | Een gesprek tussen Romana Vrede, Eric de Vroedt en Valika Smeulders (Rijksmuseum)
In Tijd zal ons leren, de podcast van Romana Vrede en OTION over de verzetshelden uit het koloniale verleden, wordt Eric de Vroedt geïnterviewd over zijn familieonderzoek en vertelt hij onder meer dat hij tijdens zijn research voor De eeuw van mijn moeder ontdekte dat zijn overgrootmoeder zeer waarschijnlijk op jonge leeftijd geschaakt is door zijn overgrootvader. Beluister de aflevering hier.
DOCUMENTAIRE | Uur van de Wolf: Terwijl het liefde was
Ditteke Mensink regisseerde voor Het Uur van de Wolf de documentaire Terwijl het liefde was over Eric de Vroedt en het maakproces van de voorstelling. Door de documentaire heen, die gevuld is met repetities, gesprekken met acteurs, met De Vroedt en poëtische beelden, leren we zowel Eric als zijn moeder kennen. En worden we meegenomen in De Vroedts zoektocht naar het juiste perspectief om de relatie met zijn moeder in te bezien, voordat hij haar kan loslaten.
Dit is een origineel bericht van Het Nationale Theater
Ga naar alle berichten van deze organisatie.