Oxfam: 2,7 miljard mensen ontvangen geen financiële steun tijdens de coronacrisis

2,7 miljard mensen ontvangen geen financiële steun tijdens de coronacrisis.

 Den Haag, 15 december. Nieuw Oxfam-onderzoek maakt duidelijk dat meer dan een derde van de wereldbevolking tot nu toe geen financiële steun ontving van de overheid om de economische gevolgen van de coronapandemie het hoofd te bieden. In totaal heeft de wereld dit jaar $ 11,7 biljoen dollar extra uitgegeven om de gevolgen van de pandemie het hoofd te bieden. Hiervan is $ 9800 miljard (83%) uitgegeven door 36 rijke landen, daar staat slechts $ 42 miljard (0,4%), uitgegeven door 59 lage-inkomenslanden, tegenover. Een half miljard mensen heeft nu te weinig werk of is werkeloos en vooral vrouwen worden hierdoor getroffen.

 Het nieuwe Oxfam-rapport, "Shelter from the Storm", bevat een analyse van verschillende overheidsregelingen wereldwijd die zijn gebruikt om extra geld beschikbaar te maken voor sociale vangnetten, zoals invaliditeits-, werkloosheids-, kinder- en pensioennuitkeringen. De analyse omvat 126 lage- en middeninkomenslanden. Het ontbreekt ontwikkelingslanden aan steun van rijke landen. Rijke landen hebben hun hulp aan ontwikkelingslanden, bestemd voor sociale bescherming, slechts met $ 5,8 miljard verhoogd.

Esmé Berkhout, beleidsadviseur Oxfam Novib: "Buitenlandse hulp, progressieve belastingheffing en internationale solidariteit is belangrijker dan ooit. Deze pandemie raakt iedereen op aarde. Hierdoor maken mensen schulden, slaan maaltijden over, houden kinderen van school en verkopen hun bezittingen. Migranten maken veel minder geld over naar afhankelijke familieleden in de landen van herkomst. Wereldwijd nemen armoede en honger enorm toe. ”

Het rapport stelt dat:

• 41% van de 126 onderzochte landen beschikte over financiële steunmaatregelingen, bestaande uit eenmalige betalingen, die al lang geleden verbruikt zijn; slechts 13% van de landen had steunprogramma’s van langer dan zes maanden. Acht van de tien landen lukte het niet eens de helft van hun inwoners te bereiken.

• Sommige landen zoals Zuid-Afrika, de Filippijnen, Namibië en Bolivia waren beter voorbereid doordat zij al voor de pandemie beschikten over sociale vangnetten. Oxfam stelt dat de meeste andere landen dit ook zouden kunnen bereiken door beter beleid en meer steun.

• Tegen 2030 zouden Kenia en Indonesië hun armoedecijfers met respectievelijk 25% en 31% kunnen verlagen door nu 1,7% van hun bruto nationaal product te investeren in sociale beschermingssystemen.

Het rapport bevat verhalen als die van Sovann Vary, een alleenstaande moeder die $ 5.000 leende om een ​​tuk-tuk te kopen toen haar baan als huishoudster eindigde. Nu heeft zij moeite om haar schuld terug te betalen en zij komt niet in aanmerking voor het socialezekerheidsstelsel in Cambodja. Of het verhaal van kledingwerkster Brenda Carolina uit Guatemala, wiens familie nu afhankelijk is van sporadische voedselhulp nadat ze voor steun was afgewezen, ondanks de inspanningen van haar regering om de dekking ervan te vergroten.

Oxfam roept op tot het instellen van een mondiaal fonds voor sociale bescherming om een ​​enorme toename van ongelijkheid en armoede te voorkomen. Dit kan ook een belangrijk onderdeel zijn voor een meer gelijkwaardige en veerkrachtige post-corona-economie. Regeringen zouden 2% van hun BBP extra moeten besteden aan sociale beschermingsprogramma's.