Gemeenten steken koppen bij elkaar voor huisvesting arbeidsmigranten

Utrecht, 7 februari 2019 - Ruimte geven voor huisvesting van arbeidsmigranten, met aandacht voor de kwaliteit van die huisvesting. Dat was de teneur van veel bijdragen tijdens een conferentie over dit onderwerp die op 7 februari werd georganiseerd door de Stichting Normering Flexwonen (SNF) en het Expertisecentrum Flexwonen.[1] Vooral bestuurders en beleidsmakers bij gemeenten en provincies lieten zich daar bijpraten over geslaagde voorbeelden van huisvesting, maar ook over de hobbels die daarbij te nemen zijn.

Noodklok

Werkgevers en uitzendorganisaties luiden al geruime tijd de noodklok vanwege het oplopende tekort aan goede huisvesting voor arbeidsmigranten. Door de krapte op de arbeidsmarkt zijn werknemers uit andere Europese landen hard nodig. Maar het gebrek aan goede huisvesting maakt dat zij hier steeds minder graag komen.

De Stichting Normering Flexwonen (SNF) ziet toe op huisvesting die aan kwaliteitseisen voldoet en dat levert resultaat op. Inmiddels hebben meer dan 550 bedrijven die samen ruim 80.000 verblijfsplaatsen verzorgen, het SNF-keurmerk. Koos Karssen, voorzitter van SNF, noemde dat een prachtige start, maar wees er ook op dat daarnaast nog veel te veel huisvesting niet aan de minimale kwaliteitseisen voldoet.

Verdringing

Het tekort aan goede huisvesting leidt volgens Wim Reedijk van het Expertisecentrum Flexwonen ook tot verdringing op de woningmarkt. Werkgevers die hoe dan ook hun mensen moeten huisvesten, doen dat in meer dan 50% van de gevallen door woningen te huren of te kopen en daar werknemers in onder te brengen. Die woningen zijn dan niet meer voor anderen beschikbaar. Dat moet anders kunnen en daar zouden gemeenten goed over na moeten denken.

Mooie voorbeelden

Verschillende wethouders lieten tijdens de conferentie zien hoe zij samen met werkgevers oplossingen hebben geboden voor de huisvestingsproblemen die nu naar volle tevredenheid functioneren.

Zo bood Ronald Bakker (wethouder Waalwijk) aan Otto Workforce ruimte voor een groot nieuwbouwcomplex voor 400 arbeidsmigranten met veel voorzieningen. En Bert Koops (wethouder Bunschoten) deed dat met EE Accommodations die ruimte in een verbouwd kantoorpand vond.

Pieter van Haeften van de gemeente Bodegraven-Reeuwijk vertelde hoe het ook mis kan gaan en wat andere gemeenten daarvan kunnen leren. Communicatie om draagvlak te creëren kan niet zorgvuldig genoeg zijn.

Feiten en cijfers en routekaart

De initiatiefnemers boden de deelnemers veel praktische informatie, waaronder een ‘Routekaart naar goed huisvesting van arbeidsmigranten’ en een website met praktijkvoorbeelden. In een korte animatie werd het probleem, met de feiten en cijfers geschetst.

[1] In samenwerking met de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), ABU en NBBU, brancheorganisaties voor uitzendondernemingen en de Vereniging van Huisvesters van Arbeidsmigranten (VHA)