'Zonnepanelen zijn pas waardeloos als mensen gedrag niet veranderen'

Zonnepanelen op je dak worden door de afschaffing van de salderingsregeling minder voordelig. Dat geldt voor zowel woningeigenaren als huurders, die vaak een vast bedrag per maand betalen per paneel. Maar het nieuws over de beperkte opbrengst van zonnepanelen voor huurders schetst een te somber beeld. Technisch klopt de rekensom, maar het mist de menselijke factor. Verduurzaming vraagt niet alleen om installaties, maar ook om gedragsverandering.

Het rekenvoorbeeld van de Woonbond gaat ervan uit dat mensen 429 kWh per jaar verbruiken. De rest van de energie die hun zonnepanelen opleveren wordt teruggeleverd. Maar als huurders hun apparaten op een zonnige dag overdag gebruiken – bijvoorbeeld één keer per week de wasmachine, wasdroger én vaatwasser – stijgt het zelfverbruik al snel met 14,5 kWh per maand. Tegen een tarief van 0,26 euro per kWh levert dat in het rekenvoorbeeld 3,75 euro extra op. Omgerekend is dat ruim 0,50 euro per paneel per maand, een duidelijke meerwaarde boven op de opbrengst die van 1,94 euro die de Woonbond noemt. Voor die kWh betaal je bovendien geen terugleverkosten.

Als gebruikers deze apparaten meerdere keren per week aanzetten als de zon schijnt, wordt de situatie nog anders. Hoe meer energie van je zonnepanelen je zelf verbruikt, hoe voordeliger zonnepanelen zijn.

De waarde van zonnepanelen na saldering hangt dus sterk af van hoe we ermee omgaan. Als we gedrag en technologie combineren door huishoudelijke apparaten vaker te gebruiken als de zon schijnt, kunnen zonnepanelen ook voor huurders rendabel blijven. Maar dat vergt een bredere blik dan alleen de terugleververgoeding.