De arbeidsmarkt blijft ongekend krap, vooral in sectoren als techniek, energie en onderhoud, zo blijkt uit de nieuwste cijfers van het UWV. Zolang we nieuwe generaties vooral digitaal en theoretisch opleiden, houden we deze structurele tekorten in stand. Vakmanschap ontstaat immers niet achter een scherm; dat begint met een blauwe duim of kromgeslagen spijker.
Vroeger leerden we het technische vak op school met een te klein hamertje, een stroef zaagje en een plankje dat nooit recht bleef staan. Techneuten in opleiding leerden hier iets wat geen enkel digitaal scherm kan uitleggen: geduld hebben, doorzetten en dat idee en uitvoering lang niet altijd op elkaar aansluiten. Dit zijn essentiële inzichten en vaardigheden voor technische beroepen, maar hier is nog amper plek voor in het onderwijs.
Willen we de toekomstige monteurs, installateurs en makers niet mislopen, dan moeten we kinderen van kleins af aan weer dingen laten dóen. Breng handenarbeid terug op de basisschool. Niet als nostalgie, maar als strategisch antwoord op een nijpend tekort aan praktisch talent. Met splinters, lijmvingers en ja, misschien zelfs een blaar. Want de instroom op het MBO droogt sneller op dan de waterstand door klimaatverandering.
We hebben behoefte aan een generatie die niet alleen denkt, maar ook durft te maken. In een circulaire economie waarin repareren en hergebruiken centraal staan, zijn dat precies de mensen die we nodig hebben.
Laten we dus vroeg beginnen. Op de basisschool. Aan de werkbank. Eén blaar of blauwe duim per kind, gewoon om te beginnen.