'Afwachtende houding boeren over Wet Dieren: duidelijke overheidsinformatie onmisbaar'

Vandaag, 28 mei is de Wet Dieren aangenomen door de Eerste Kamer. De wet moet zorgen voor een ‘dierwaardige veehouderij’ in 2040. Stallen moeten worden aangepast aan het dier en ingrepen aan dieren, zoals staart couperen bij varkens, worden uitgefaseerd.

De voorgestelde maatregelen zijn ingrijpend en eisen grote investeringen van veehouders. Connecting Agri & Food berekende in samenwerking met Wageningen Economic Research al dat de maatregelen voor melkveehouders die de stallen niet uitbreiden een inkomensverlies van 20.000 euro per jaar betekenen. Dit komt onder andere omdat zij minder dieren kunnen houden in de stallen. Deze gevolgen worden onvoldoende gezien en onderschat door politiek, bedrijfsleven en boeren.

Noodzakelijke aanpassingen naar aanleiding van Wet Dieren

Een aantal van de maatregelen gaan over anderhalf jaar, per 1-1-2026 al in, zoals het verbod op individuele huisvesting van kalveren. Dit vereist dat ondernemers binnen anderhalf jaar de huisvesting dienen te wijzigen door bijvoorbeeld te (ver)bouwen. Voor andere maatregelen, zoals het verhogen van de leeftijd waarop stierkalveren van de melkveehouderij afgevoerd mogen worden, moeten vergunningen aangepast worden, moet er gebouwd worden, en brengt het verzorgen van de extra dieren extra tijd en kosten met zich mee.

Weinig duidelijkheid over inhoud en duur

Echter, de exacte invulling van de maatregelen, bijvoorbeeld vanaf welke leeftijd voor kalveren individuele huisvesting verboden wordt, zijn nog niet bekend. Dit wordt uiterlijk 1 juli 2025 per sector vastgelegd in een AMVB (Algemene Maatregelen van Bestuur). Zolang er nog geen duidelijkheid is over wat de maatregelen gaan inhouden en op welke termijn, heerst er een afwachtende houding.

Duidelijke communicatie essentieel

Over de gevolgen van de Wet Dieren moet duidelijke communicatie komen vanuit de overheid naar de agrarische sector. Ook moet er voldoende tijd zijn tussen aankondiging van de maatregelen en inwerkingtreding. Verder zullen de eerder genoemde kosten niet financierbaar zijn, zonder een gerichte ondersteuning vanuit het beleid en/of een bijdrage vanuit de markt. Als dit niet gebeurt, is de kans groot dat agrariërs overrompeld worden door de maatregelen en het niet haalbaar is tijdig de maatregelen te realiseren.