In Renkum wordt een hotel mogelijk ingezet voor zestig statushouders. De gemeente kijkt naar leegstaande panden om ook starters en andere woningzoekenden tijdelijk te huisvesten. De les is breder: niet één doelgroep loopt vast; statushouders, spoedzoekers, starters en internationale medewerkers zoeken allemaal een woning. In veel gemeenten staan hotels, kantoren, zorgvastgoed, ruimte boven winkels en voormalig vakantieparken (deels) leeg. Dat is een verlies aan ruimte en tijd.
De oplossing ligt voor de hand: zet leegstaand vastgoed sneller en ruimer in voor gemengde, professioneel beheerde flexhuisvesting. In één gebouw kunnen meerdere groepen samenleven onder duidelijke huisregels, met beheer en begeleiding. Dat verlicht de druk op de woningmarkt, versnelt uitstroom uit opvang en geeft starters perspectief. Het bevordert bovendien integratie en wederzijds begrip, precies waar de Renkumse raad op aanstuurt.
Wat is daarvoor nodig? Heldere samenwerking tussen gemeente, provincie en COA met corporaties en professionele aanbieders. Werk binnen de bestaande kaders met voorspelbare stappen en duidelijke termijnafspraken, zodat iedereen weet waar hij aan toe is. Leg vooraf vast wie verantwoordelijk is voor beheer, sociale begeleiding, veiligheid en het aanspreekpunt in de buurt. Kies per locatie een realistische mix van doelgroepen en woningtypes en toets op geschiktheid. Zet, waar passend, tijdelijke toevoegingen en flexibel inzetbare woonvormen in op plekken die op herbestemming wachten. Zodat leegstand niet onnodig aanhoudt en doorstroming op gang komt. Monitor resultaten en stuur tijdig bij. Indien mogelijk, maak de bestemming permanent of verleen tijdelijke vergunningen voor minimaal 20 jaar.
Doen we dit niet, dan loopt de opvang vast, blijven wachtlijsten groeien, hollen dorpsstraten uit door leegstand, en haken jongeren en werkgevers af bij gebrek aan betaalbare woonruimte en personeel. Laten we schaarste niet verdelen, maar meters toevoegen door slim te delen.