'Robotisering van de landbouw blijft steken in experimentele fase'

Afgelopen week debatteerde de Tweede Kamer over arbeidsmigratie. Volgens de VVD kunnen door robotisering veel arbeidsmigranten die nu werkzaam zijn in de land- en tuinbouw vervangen worden. De snelle robotisering in veeteelt en tuinbouw laat zien dat er inderdaad veel kansen liggen in de sector. Maar de sector heeft meer dan alleen geld nodig om een goede implementatie van robotica te realiseren.

Het merendeel van de agrariërs gelooft de roboticabelofte en ziet de potentie. Er is echter een te overbruggen gat van concept, waar veel ontwikkelingen in zitten, naar product. Door het outdoor karakter van de landbouw blijft robotica vaak steken in de experimentele fase, zeker in de akkerbouw. De meeste concepten zijn nog in de proof-of-concept-fase en het gat tussen prototype en product blijft groot. Om effectief te kunnen werken met een robot, is het noodzakelijk om kennis te hebben van de techniek die in de robot is verwerkt. Plug-and-play landbouw robotica bestaat (voorlopig nog) niet. Processen en akkers moeten worden aangepast en algoritmen moeten specifiek getraind worden. Het goede nieuws is dat Nederland een succesvol ecosysteem van privaat-publieke samenwerkingen heeft om deze uitdagingen aan te pakken. Daar moet in geïnvesteerd worden: in innovatie én educatie.

Onderzoekers, kwekers, machinebouwers en brancheverenigingen moeten samen op grotere schaal werken aan doorontwikkeling en praktijktesten om een doorbraak te bewerkstelligen. Daarnaast zijn ruimhartige investeringen vanuit de overheid in de bruikbaarheid van deze technologie essentieel. Met de juiste investeringen kan de potentie van robotisering binnen enkele jaren worden gerealiseerd en kan Nederland een rol als koploper nemen.