Oxfam Novib: armoede dreigt voor half miljard mensen door coronacrisis

Den Haag, 9 april. Door de wereldwijde economische gevolgen van de coronacrisis kunnen 500 miljoen mensen extra in armoede terecht komen. Dit zou de wereldwijde strijd tegen armoede in één klap met 10 jaar terugwerpen, in sommige regio’s zelfs met 30 jaar. Om dat te voorkomen, moeten rijke landen nu maatregelen nemen om ontwikkelingslanden bij te staan, zo stelt Oxfam Novib vandaag. Het roept de internationale gemeenschap op om een ​​economisch reddingspakket op te stellen voor armere landen en gemeenschappen.

Oxfam Novib's nieuwe rapport ‘Dignity Not Destitution’ bevat nieuwe analyses van het Kings College London en de Australian National University die vandaag gepubliceerd zijn. Door het stilvallen van de mondiale economie vanwege de corona-maatregelen, kan mogelijk zes tot acht procent van de wereldbevolking in armoede terugvallen. Voor meer dan de helft van de wereldbevolking dreigt armoede in de nasleep van de corona pandemie.

Michiel Servaes, algemeen directeur Oxfam Novib: ‘Deze crisis treft iedereen ter wereld maar vooral mensen in armere landen onevenredig hard doordat zij veelal werkzaam zijn in de informele economie en niet kunnen terugvallen op sociale vangnetten zoals uitkeringen of betaald ziekteverlof. Vanwege de strenge lockdowns die uit angst voor de corona pandemie zijn ingevoerd, lopen velen nu de kans hun inkomen te verliezen. Voor honderden miljoenen mensen dreigt daardoor een terugval in armoede. Zelfs als het virus hen niet treft, zal de ellende enorm zijn.’  

Oxfam Novib doet een dringende oproep aan de ministers van Financiën van rijke landen, het IMF en de Wereldbank – die allen volgende week digitaal vergaderen, om 2,5 biljoen dollar vrij te maken. Volgens de VN is dat bedrag nodig om de economische effecten van de coronacrisis te bestrijden. Dit bedrag kan worden gerealiseerd door:

• Onmiddellijke annulering of uitstel van de 1 biljoen dollar aan schuldaflossingen door arme landen in 2020.
• Beschikbaar maken van 1 biljoen dollar aan speciale internationale financiële reserves. 500 miljard dollar is nodig voor hulp. Daarvan is 160 miljard dollar nodig om de zorgvoorzieningen in arme landen te steunen en $ 2 miljard voor het humanitaire fonds van de VN.

'Terwijl onze regering belangrijke maatregelen neemt om ondernemers, werknemers en alle burgers in Nederland te beschermen in deze crisis, moeten we ook om ons heen kijken. We kunnen de economische verwoesting in arme landen niet negeren. Daarom zou Nederland naar redelijkheid moeten bijdragen aan een internationaal reddingspakket, om te beginnen door 1% van het Nederlandse crisispakket te reserveren voor hulp aan ontwikkelingslanden ', zo stelt Servaes.

Twee miljard mensen werken in de informele sector zonder toegang tot betaald ziekteverlof - de meerderheid van hen woont in arme landen waar 90 procent van de banen informeel is, vergeleken met slechts 18 procent in rijke landen. Meer dan een miljoen Bengaalse kledingarbeiders - waarvan 80 procent vrouw is - zijn al onbetaald naar huis gestuurd of zijn hun baan kwijtgeraakt nadat bestellingen door westerse kledingmerken geannuleerd of opgeschort zijn. Vrouwen vormen ook 70 procent van de gezondheidswerkers wereldwijd en nemen 75 procent van de onbetaalde zorg - voor kinderen, zieken en ouderen zorgen – voor hun rekening.

De meeste ontwikkelingslanden missen de financiële middelen om hun economie te steunen. De VN schat dat bijna de helft van de banen in Afrika verloren kan gaan. Micah Olywangu, taxichauffeur en vader van drie kinderen uit Nairobi, Kenia, die sinds de sluiting van de luchthaven, de bars en de restaurants niets meer verdient, vertelde Oxfam dat "dit virus ons zal uithongeren voordat het ons ziek maakt".

‘Regeringen moeten lering trekken uit de financiële crisis van 2008, toen gewone burgers de rekening betaalden voor reddingsoperaties voor banken en bedrijven. Vele banen gingen verloren, lonen werden verlaagd en essentiële diensten zoals gezondheidszorg en onderwijs werden tot op het bot uitgekleed. Daardoor zijn we kwetsbaarder geworden voor de gevolgen van een grote crisis’, aldus Servaes. ‘Opnieuw is ongekende actie nodig. Maar laten we dat nu op zo’n manier doen dat juist de meest kwetsbare geholpen worden. En waardoor we bouwen aan een eerlijkere wereld waarin de enorme ongelijkheid, tussen en binnen landen, nu eindelijk wordt aangepakt.’