'Schone en duurzame mobiliteit hoogste prioriteit maar toekomstbestendig beleid ontbreekt'

Het terugdringen van de CO2-uitstoot heeft hoogste prioriteit voor een schone en duurzame mobiliteit in Nederland. De transitie naar zero-emissie in transport gaat echter moeizaam. De opgave voor de transportsector is gigantisch en vereist samenwerking van alle stakeholders. Daarvoor is nodig: breed durven kijken en echte CO2-reductie op korte termijn omarmen en stimuleren. 

Momenteel is het mobiliteitsbeleid van de overheid sterk zero-emissie gericht. Dit ZE-beleid is essentieel voor de transitie en daar moet ook als einddoel op worden ingezet. Om de CO2-doelstellingen voor 2030 te halen is het daarnaast goed om ook in te zetten op beleid gericht op het reduceren van CO2 in transport en logistiek. Zodat we niet hoeven wachten totdat een haalbare overgang naar ZE binnen bereik van ondernemers komt.

Hier kan veel, al werken de regels nu nog niet altijd mee. Naast inzetten op zero-emissievoertuigen en biobrandstoffen, dragen brandstofbesparing door beter rijgedrag, betere planning en aerodynamische toepassingen bij aan reductie van uitstoot. Het CO2-reductiepotentieel voordat het omslagpunt voor grootschalige inzetbaarheid van zero-emissie voertuigen in zicht komt, is groot maar wordt door wetgeving of andere focus onvoldoende benut.

Een recent Panteia-rapport over de effecten van het terugsluizen van inkomsten van de vrachtwagenheffing naar de sector laat zien dat zelfs onder gunstige omstandigheden zoals voldoende netwerkcapaciteit en laadinfrastructuur, het omslagpunt in de Nederlandse vrachtwagenvloot naar ZE pas na 2036 bereikt wordt. Tot dat moment bestaat de vloot voor het overgrote deel uit brandstofmotorvoertuigen.

Als de gehele NL-vloot 1 procent zuiniger rijdt, dan levert dat een CO2-besparing op die gelijk is aan het vervangen van 1.500 dieseltrucks voor ZE-trucks. Als de overheid inzet op een tweesporenbeleid, versterken de twee sporen elkaar. Elke bespaarde liter brandstof hoeft namelijk niet door duurzame alternatieven te worden vervangen. De mogelijkheden om ‘zuinig te vervoeren’ en ‘kortetermijnresultaten’ zijn met dit tweesporenbeleid te vergroten.