'Geen sprake van nieuwe Europese regels rond standplaatsen marktkooplui'

Dit is een expertquote van Ingelise de Boer, woordvoerder Europese Commissie in Nederland.

U kunt dit bericht, of delen hiervan gebruiken op uw kanalen, met vermelding van de naam van de expert en organisatie. Aanleiding: De strijd om de standplaats: ‘Utrecht schopt ons er na 96 jaar uit’

Verschillende media brachten deze week het bericht dat marktkooplui vanwege nieuwe Europese regels de plek waar zij al jaren staan kwijt dreigen te raken. Er is echter helemaal geen sprake van nieuwe regels. Wel is er al bijna vijftien jaar een Europese wet van kracht die bepaalt dat je een vergunning niet voor altijd aan dezelfde verkoper mag geven en ook andere ondernemers een kans moet geven. Hoe, aan wie en hoe lang een nieuwe vergunning verleend wordt, is niet door Brussel vastgelegd. Het is aan de gemeente om deze procedure vorm te geven en de ondernemers correct en tijdig te informeren.

De Dienstenrichtlijn, geïntroduceerd door de toenmalige Nederlandse Eurocommissaris Frits Bolkestein, is gebaseerd op het principe dat een Europeaan zijn of haar diensten overal in de EU moet kunnen aanbieden met dezelfde rechten voor iedereen. In de Dienstenrichtlijn staat dat wanneer er ‘schaarste van vergunningen’ is - bijvoorbeeld in het geval van een markt die maar een beperkt aantal plaatsen heeft - een vergunning nooit voor onbepaalde tijd mag zijn. Anders zou zo’n markt namelijk voor altijd afgesloten zijn voor nieuwe verkopers. Je mag als gemeente ook best eisen stellen aan de kramen die op de markt staan, zodat bijvoorbeeld niet te vaak hetzelfde product verkocht wordt.

Om te voorkomen dat nieuwe ondernemers geen kans krijgen moet gemeenten na een bepaalde periode de vergunningen opnieuw verlenen. Hoe lang die periode is, wordt niet voorgeschreven door de Europese wet. Gemeenten moeten dat zelf vaststellen: de verkoper moet in ieder geval binnen de looptijd van de vergunning zijn of haar investeringen kunnen terugverdienen. Ook mogen gemeenten zelf bepalen hoe ze de vergunningen toewijzen: bijvoorbeeld first come first serve, een veiling of via een loting. De enige voorwaarde is dat er niet gediscrimineerd mag worden op bijvoorbeeld de herkomst van de verkoper. De procedure moet onpartijdig en transparant zijn.