'Nieuwe technieken moeten waterschappen helpen tegen schade door bevers'

Sinds de terugkeer van de bever in Nederland zijn de uitdagingen voor waterschappen toegenomen. Hoewel het prachtig is dat deze echte 'waterbouwer' weer actief is in Nederland veroorzaakt de bever helaas vaak ook schade aan dijken, vooral tijdens periodes van hoogwater. Dit kan leiden tot het bezwijken van dijken. Om dit te voorkomen, controleren en herstellen waterschappen de waterkeringen regelmatig. Actief beheer hiervan brengt aanzienlijke kosten met zich mee. Door slimme technieken toe te passen, kan veel gevaar worden voorkomen.

Het probleem is dat de structuur van de beverholen aan het oppervlak onzichtbaar is. Met geofysische scans en environmental DNA (eDNA) technologie kunnen waterschappen de holen lokaliseren zonder het milieu te verstoren. Met eDNA analyseren waterschappen waar sporen zijn van dieren uit de omgeving en krijgen zo inzicht in waar ze zich bevinden. Dit maakt gerichter en diervriendelijker werken mogelijk. Met deze methoden brengen bodemexperts als Fugro precies in kaart waar risico's ontstaan, ingrijpen nodig is of anticiperen op dijkontwerpen van belang is. Deze aanpak bespaart kosten en voorkomt onnodige verstoring van natuurgebieden.

Daarnaast onderzoeken experts in de ondergrond hoe de monitoringmethoden verder verfijnd kunnen worden, bijvoorbeeld door holtes langdurig te volgen en veiligheidsrisico's beter te voorspellen. Deskundigen zien het installeren van stalen hekwerken in dijken als laatste redmiddel vanwege de hoge kosten en de impact op de omgeving.

Naast dijken vormen bevers ook een probleem voor andere infrastructuur, zoals spoorlijnen en windmolenparken. Dat is echter niet tot de bever beperkt: ook dieren als dassen en muskusratten kunnen veel schade veroorzaken. De behoefte aan een structurele en preventieve oplossing voor deze gravers groeit, zeker met het oog op klimaatverandering en stijgende waterstanden.