'Meldcijfers grensoverschrijdend gedrag zeggen niets over aard en omvang probleem'

In een reactie op het rapport van Mariëtte Hamer, regeringscommissaris seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld, stelt het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) dat het zorgwekkend is dat veel studenten wangedrag niet melden. Maar staar je niet blind op meldingen. Slachtoffers van wangedrag melden vaak niet en dat heeft diverse redenen. Een van die redenen is dat het niet aansluit bij wat slachtoffers nodig hebben, zoals ondersteuning en ervoor zorgen dat het gedrag stopt. Maar dat vind je niet bij een meldpunt.

Movisie heeft recentelijk onderzoek gedaan naar alle soorten van formeel en informeel melden van grensoverschrijdend gedrag binnen de muziekindustrie. Het is namelijk niet alleen op hogescholen dat er weinig meldingen worden gemaakt. Uit dit onderzoek blijken ook die meldcijfers laag te zijn. Er zijn veel redenen waarom mensen kiezen om wel of niet te melden. Een deel heeft te maken met meldpunten zelf: ze zijn soms slecht vindbaar of het is onduidelijk wat er met de meldingen gebeurt. Maar het gaat om veel meer dan dat.

Twijfels over melden

Slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag kunnen niet altijd precies duiden wanneer iets grensoverschrijdend is. Ze geven soms aan dat ze twijfelden over of ze het wel goed hadden gehoord of gezien. Soms schamen ze zich of voelen ze zich boos of verdrietig. Ze stellen zichzelf vragen als: heeft het wel zin om te melden? Komt er na melding wel verbetering in mijn situatie? Maar ook: hoe besteed ik mijn energie nu het beste? Of: ik wil wel dat de situatie verandert, maar ik wil niet dat mijn leidinggevende/collega/studiegenoot in de problemen komt.

Onderzoek geeft meer inzicht

Afgaan op meldcijfers werkt vaak niet om een beeld te krijgen van het probleem. Onderzoek kan veel meer inzicht verschaffen in de aard en omvang. Hier zijn steeds meer voorbeelden van. Bovendien zou je in gesprek moeten blijven met studenten en medewerkers over wat zij tegenkomen. Ook wanneer er geen onderzoek of meldpunt is. 

Richt je op de daders

Een focus op melden heeft nog een ander groot nadeel: het richt zich op de slachtoffers, dat zij actie moeten ondernemen. Op die manier worden ze medeverantwoordelijk voor het aanpakken van wangedrag. Dat is geen redelijke vraag, zeker wanneer een incident heeft plaatsgevonden. En het sluit niet aan bij de behoeftes van slachtoffers. Zij willen ondersteuning, dat er wordt meegedacht met mogelijke oplossingen en dat leidinggevenden en bestuurders zorgvuldig en kordaat optreden zodat het gedrag stopt.