'Hulpverleners moeten onderscheid maken tussen verschillende groepen mensen in armoede'

Kerst is tegenwoordig vooral een feest van cadeaus en luxe eten. Maar niet iedereen kan zich dat veroorloven. In Nederland leven 540.000 mensen in armoede – óók met de feestdagen. Voor hen is vaak geen beleid op maat. 

Langdurige of nieuwe armoede

Er is een groot verschil tussen de behoeften van mensen in langdurige armoede en die in nieuwe armoede. Mensen die uit een omgeving komen waarin armoede heel gewoon is, hebben vaak weinig geloof dat ze er ooit uit zullen komen. Iedereen in hun omgeving is immers arm. Waar haal je dan het idee vandaan dat er meer mogelijk kan zijn? Dat is één van de dingen waaraan zij vaak willen werken.

Als je nieuw in armoede komt weet je wel hoe het voelt om een betere plek te hebben in de samenleving. Dan is het veel effectiever om je te richten op het proces van het accepteren van je nieuwe situatie. Iemand die in armoede opgroeit heeft misschien behoefte aan heel andere dingen.

Nauwelijks onderscheid

Het onderscheid tussen verschillende groepen mensen in armoede wordt nauwelijks gemaakt door hulpverleners. Dat komt onder meer doordat er weinig ervaringsdeskundigen aan het woord worden gelaten. Het algemene beeld is dat de hulpverlener het beste weet wat er nodig is, in plaats van de mensen zelf. 

Maar een algemeen armoedebeleid past voor veel mensen niet. Het zit in onze natuur dat we het gemakkelijker vinden om ons in te zetten voor dat waarvan we geloven dat het werkt. Daarom is het tijd om dat aan mensen in armoede te vragen en onderscheid te maken tussen verschillende groepen.