CETA naar de Kamer: deur voor miljardenclaims open

CETA opent de deur voor miljardenclaims van Canadese en ook Amerikaanse multinationals via schimmige schaduwrechtspraak ISDS. Wanneer de Nederlandse overheid de gaswinning wil stoppen, als we ongezonde eetpatronen willen terugdringen en als we een nieuwe financiële crisis willen voorkomen, moet dat gewoon kunnen. Maar ISDS geeft buitenlandse investeerders in bijvoorbeeld de vervuilende fossiele industrie, de voedingsbranche of de financiële sector de mogelijkheid via CETA overheden aan te klagen. Door te dreigen met hoge schadeclaims kan via CETA oneigenlijke druk uitoefend worden op beleidskeuze.

De organisaties binnen Handel Anders! vinden dat het huidige CETA van tafel moet, zeker zolang ISDS-arbitrage onderdeel uitmaakt van het handelsverdrag.  Marieke van Doorn (Coördinator Handel Anders!): ‘’ We willen geen VIP-rechten voor multinationals buiten de nationale rechter om: Canada heeft een prima rechtssysteem en Nederland ook, onze democratische rechtstaat mag niet worden ondermijnd met nog meer marktmacht. ISDS arbitrage is overbodig’’.

Vandaag stuurde Minister Kaag van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking de goedkeuringswet voor het EU-handelsverdrag met Canada, CETA, voor behandeling naar de Tweede Kamer. CETA is al een jaar geleden voorlopig in werking getreden, alleen het arbitrage-mechanisme nog niet. Dat treedt pas in werking na goedkeuring door de Tweede en Eerste Kamer. De weerstand tegen dit arbitrage-mechanisme was ten tijde van de massale protesten tegen TTIP al groot en laait weer op: binnen een maand tekenden ruim een half miljoen Europeanen een petitie tegen ISDS, waaronder ook al 13.000 Nederlandse burgers. Ook al is een wat verbeterde vorm van ISDS, genaamd ICS opgenomen in CETA, het principe blijft gelijk: investeerders krijgen onevenredig veel invloed op democratisch gekozen overheden, die onder druk van claims beleid afzwakken.

Sieta van Keimpema (Dutch Dairymen Board): ‘’ Nederlandse veehouders worden benadeeld door CETA, niet alleen omdat zij geen toegang hebben tot arbitrage, maar ook omdat Canada geen identificatie,- en registratie-systeem voor runderen kent. We weten dus niet of Canadees vlees, waarvoor de markt nu al open staat, wel of niet met hormonen wordt geproduceerd, wat het vertrouwen in veilig voedsel ondermijnt. Nederlandse boeren worden bovendien op achterstand gezet omdat zij wel aan de Europese regelgeving voor registratie moeten voldoen, waardoor onze concurrentiepositie verslechtert.’’