'Bullseye voor de Dartbond: zo werk je aan een inclusief sportklimaat voor lhbtiqa'ers'

Op maandag 25 maart liet de Nederlandse Darts Bond (NDB) via een bericht op hun website weten dat twee darters het Nederlandse team verlaten omdat zij niet in hetzelfde team willen sporten als hun transgender mede-darter. De NDB vermeldt dat zij achter haar eerder genomen besluit staat om de transgender darter mee te laten doen met de competitie en te staan 'voor een dartsport waar iedereen zich thuis voelt en iedereen mee kan doen'. Hiermee geeft de NDB een belangrijk signaal af naar de sportwereld en laat zien wat er nodig is voor een inclusief sportklimaat voor lhbtiqa+ sporters en hun collega's.

De sportwereld, zowel topsport als amateursport, is vaak een plek waar trans- en genderdiverse sporters niet altijd zichzelf kunnen zijn. Veel sporten kennen een aparte competitie voor mannen en vrouwen, genderspecifieke kledingvoorschriften en gescheiden kleedkamers. Ook bij sporters heersen vooroordelen over lhbtiqa+ personen. Dit zorgt ervoor dat genderdiverse sporters niet altijd comfortabel of zelfs veilig zijn als ze sporten. Uit onderzoek blijkt dat bij 80 procent van de transgender sporters hun trans-zijn invloed heeft op hun sportgedrag. Het meest genoemde effect hiervan is het kiezen van een individuele sport in plaats van een sport in teamverband.

Veel sportbonden hebben zich de afgelopen jaren gebogen over de vraag hoe de sport inclusiever gemaakt kan worden voor (onder andere) trans personen. Ondersteund door onderzoek en ervaringsverhalen heeft NOC*NSF een handreiking gemaakt over de inclusie van genderdiverse sporters voor sportbonden en sportclubs. Op topsportniveau zijn niet alle bonden het eens over het te voeren beleid rondom trans sporters, maar de NDB heeft jaren geleden internationale afspraken hierover gemaakt waarin ze zich expliciet inzetten voor een genderinclusieve dartsport. 

En dat doen ze goed. De aanpak van discriminatie begint met het stellen van een duidelijke sociale norm: dat discriminatie hier niet door de beugel kan, en iets is wat 'wij' niet doen. Het feit dat discriminatie strafbaar is, is dus niet genoeg: die sociale norm bepaalt wat mensen wel, of juist niet doen. Eén van de belangrijkste oorzaken van discriminatoir gedrag is dat mensen denken dat het normaal is, omdat ze zien dat anderen dit (ongestraft) doen. Gelukkig werkt deze sociale norm ook de andere kant op. En in een maatschappelijk klimaat waar sprake is van groeiende onveiligheid en intolerantie jegens trans personen heeft de NDB een positieve sociale norm gesteld. Daarom is deze reactie van de NDB een schot in de roos - of misschien zelfs een triple 20.