Pascal Besselink
Regelmatig vechten werknemers hun ontslag op staande voet aan. Vaak blijkt ontslag op staande voet geen stand te houden, doordat werkgevers niet de juiste formaliteiten volgen of onvoldoende kunnen aantonen dat er sprake is van een dringende reden om op staande voet te ontslaan. Dat kan grote financiële gevolgen hebben.
De lat voor werkgevers ligt hoog, wil een rechter een ontslag op staande voet in stand laten. Werkgevers lopen het risico dat, als de rechter het ontslag op staande voet vernietigt, zij met terugwerkende kracht loon, verhogingen en proceskosten aan de werknemer moet betalen. Maar de werknemer kan er ook voor kiezen te berusten in het ontslag en aanspraak te maken op verschillende vergoedingen. Werkgevers hebben daarmee dus niet zelf de touwtjes in handen.
Werkgevers formuleren vaak niet duidelijk
Een aantal fouten zie ik veel voorbijkomen bij het geven van ontslag op staande voet. Werkgevers formuleren niet duidelijk de dringende reden voor ontslag op staande voet of die reden ontbreekt. Daarnaast wachten werkgevers vaak te lang met het geven of bevestigen van het ontslag op staande voet. Verder menen ze ten onrechte dat een gegeven ontslag op staande voet eenzijdig kan worden ingetrokken door werkgever, nadat werknemer protesteert en aanspraak maakt op diverse vergoedingen.
Er zijn redenen genoeg om een werknemer op staande voet te ontslaan. Denk aan diefstal, geweld of fraude. De werkgever moet niet alleen de aanwezigheid van een dringende reden bewijzen, maar ook aan een aantal formele eisen voldoen. Een werkgever moet ontslag op staande onverwijld geven en vertellen waarom hij dat doet.
Werkgevers moeten zich goed laten informeren
Werkgevers moeten zich goed laten informeren over de juiste procedures bij ontslag op staande voet en bewust zijn van de risico’s. Bij twijfel is het beter om niet over te steken.
Dit is een origineel bericht van DAS
Ga naar alle berichten van deze organisatie.