Cohen: ‘zet werkbedrijven meer in bij uitvoering Participatiewet’

Vrijkomend werk en expertise blijven nog vaak onbenut

Gemeenten zetten lang niet alle beschikbare middelen in om werkzoekenden aan een betaalde baan te helpen. Dat blijkt uit de Sectorinformatie 2016 van Cedris, de vereniging voor sociale werkgelegenheid en re-integratie. Weliswaar worden steeds meer werkzoekenden via Sociale werkbedrijven aan een betaalde baan geholpen,  maar er is nog veel meer mogelijk.

Een derde van de Sociale werkbedrijven wordt nog niet ingeschakeld bij de uitvoering van de Participatiewet. Doordat er steeds minder mensen werken onder de Wet sociale werkvoorziening, komen er werkplekken en banen beschikbaar om jaarlijks duizenden andere werkzoekenden te helpen. Deze zomer meldde Cedris dat haar leden per direct voor meer dan 7000 mensen werk hebben.  ‘Er is dus werk dat niet wordt ingevuld. Dit mogen we niet accepteren, zolang er nog honderdduizenden werkzoekenden aan de kant staan. Onze sector heeft alles in huis om mensen naar werk te begeleiden. Het is onaanvaardbaar om die vrijvallende capaciteit niet ten volle te benutten’, aldus Job Cohen, voorzitter van Cedris.

Beperkt gebruik van Loonkostensubsidie

Het aantal Wsw-ers daalde sinds 2015 met 13.000 mensen. Eind 2016 bedraagt het aantal Wsw-ers 91.000 personen. Hiertegenover staat een instroom vanuit de Participatiewet van circa 5000 mensen die met inzet van loonkostensubsidie werken.

In 2016 is slechts een kwart van het beschikbare rijksbudget voor loonkostensubsidie ingezet. Tussen de gemeenten onderling bestaan forse verschillen. Van de dertig grootste gemeenten heeft slechts één gemeente het volledige bedrag aan loonkostensubsidie uitgegeven. De inzet van loonkostensubsidie is cruciaal om werknemers met arbeidsbeperkingen een arbeidsplek te bieden.  Uiteraard kunnen gemeenten hiermee uitkeringen besparen.

Tekorten op de WSW blijven groeien

De bezuinigingen op de Wsw-Rijkssubsidie hebben ook in 2016 forse impact gehad op het financieel resultaat van Sociale werkbedrijven. Het verschil tussen de kosten van Wsw-werknemers en de Rijkssubsidie liep in 2016 met bijna 95 miljoen op tot een tekort van 259 miljoen. Dit komt omdat de Rijkssubsidies jaarlijks dalen, terwijl de lonen van de werknemers vastliggen in de Wsw-cao. De komende jaren zal dit tekort verder toenemen. De forse verbetering van het bedrijfsvoeringsresultaat, tot 85 miljoen, mede als gevolg van het economisch herstel, is onvoldoende om de dalende subsidie te compenseren. De rekening van het toegenomen tekort ligt in de meeste gevallen bij de gemeenten.

Steeds inclusievere arbeidsmarkt

Desondanks zijn er goede resultaten behaald. De leden van Cedris dragen nadrukkelijk bij aan het inclusiever maken van de arbeidsmarkt. Het aandeel Wsw-ers dat werkt bij gewone werkgevers is opnieuw gestegen, van 38% in 2015 naar 40% in 2016. Hiermee zijn de meest kansrijke Wsw-medewerkers inmiddels bij gewone werkgevers aan de slag.

Voor de nieuwe doelgroep onder de participatiewet zijn er des te meer kansen. Job Cohen: ‘Dit moment moeten we aangrijpen om alle beschikbare kennis in te zetten voor mensen die nu langs de zijlijn staan. Wij bieden het maatwerk dat daarvoor nodig is. Om succesvol te plaatsen bij reguliere werkgevers, of -als dat nodig is- voor kortere of langere tijd bij onze bedrijven.’