'Er is geld en innovatie voor nieuwe woningen, maar regels leggen de bouw bijna stil'

Woningfabrieken in Nederland draaien op slechts 30 procent van hun capaciteit, terwijl ze woningen in zes dagen kunnen produceren. Toch blijft grootschalige opschaling uit. Niet omdat de plannen of het kapitaal ontbreken, maar omdat regelgeving en besluitvorming in de praktijk te weinig ruimte laten voor industriële bouw.

Veel gemeenten hanteren stedenbouwkundige kaders en eisen die fabrieksmatige woningbouw op voorhand uitsluiten. Vergunningprocedures duren lang en misverstanden over kwaliteit of uitstraling van prefab leiden tot terughoudendheid. Het resultaat is dat innovatieve bouwers stilvallen, terwijl de woningnood verder oploopt.

De sector laat zien dat het wél kan. Fabrieksmatig bouwen maakt sneller en betaalbaarder bouwen mogelijk, met minder druk op de bouwplaats — cruciaal in een tijd van groeiende arbeidstekorten. De techniek is er, de wil is er, maar het systeem remt in plaats van versnelt.

Een nieuw kabinet kan hier echt verschil maken door blokkades weg te nemen en gemeenten te helpen sneller te besluiten. Dat betekent: vergunningprocedures verkorten, stedenbouwkundige kaders moderniseren en ruimte geven aan bewezen concepten. Standaardisatie en seriematige productie hoeven geen eenheidsworst te betekenen; ze kunnen juist de basis vormen voor kwaliteit en betaalbaarheid.

Prefab-bouw laat zien dat innovatie en realisme hand in hand kunnen gaan. Als beleid en praktijk elkaar versterken in plaats van tegenwerken, kunnen we de productie structureel opschalen en eindelijk bouwen op het tempo dat Nederland nodig heeft.