'Duurzame voorhoede laat zich niet ontmoedigen door weifelende EU-besluitvorming'

Na jarenlange onderhandelingen kon afgelopen week een belangrijk onderdeel van de Europese wetgeving op het gebied van verantwoord ondernemen niet op de benodigde meerderheid van de lidstaten rekenen. Het betreft de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD). Die stelt dat bedrijven niet alleen verplicht worden om onderzoek te doen naar de negatieve effecten die zij -en partijen in de keten- veroorzaken, maar deze effecten ook dienen te beperken of te beëindigen. Het lijkt erop dat dit laatste onderdeel voor sommige landen een brug te ver is, dat ze bedrijven willen behoeden voor claims en rechtszaken.

Tegenslag

Dit is een enorme tegenslag voor de maatschappij en voor de voortgang van het ESG-dossier, waarmee onder andere een klimaatneutrale productie en betere arbeidsomstandigheden worden nagestreefd. Samen met CSRD, dat voornamelijk rapportage van -en daarmee inzicht in- duurzaamheidseffecten behelst, vormt CSDDD -verplichting om misstanden te verhelpen, waardoor bedrijven er ook mee aan de slag gaan- een soort tweetrapsraket. Die is door het onvermogen van de EU-lidstaten om tot overeenstemming te komen, doormidden gebroken. Hiermee is in essentie de geest van ESG-beleid onvoldoende in wetgeving vertaald en dreigen de Europese ambities op dit vlak tandeloos te worden.

Ook mogelijkheden

Als we ervan uitgaan dat de CSDDD uiteindelijk wel zal worden aangenomen door de EU, weliswaar met vertraging en aanpassingen, dan liggen hier ook mogelijkheden. De ondernemingen die hoe dan ook de met CSDDD beoogde zorgvuldigheidsverplichting integreren in hun beleid, bijvoorbeeld omdat aandeelhouders en klanten dit eisen, kunnen zich onderscheiden van de afwachtende concurrentie. Zij kunnen daarmee niet alleen aantoonbaar een eerlijk verhaal vertellen, maar zijn ook beter voorbereid op aanvullende EU-wetgeving die er -hopelijk- toch gaat komen.